Ik riep op tot het posten van een eerlijke foto op social media. De uitkomst viel tegen. Zijn we dan toch echt zo ijdel?

De vorige keer heb ik het in mijn column gehad over het topic bodyshaming en hierin een oproep geplaatst aan iedereen om van zichzelf een 'echte' foto te plaatsen met de hashtag #letsberealtoday die wellicht wat minder sprankelend is dan de foto's die je normaliter naar buiten zou brengen.. Over de uitkomst was ik wel ietwat beteuterd; in totaal zijn er slechts 6 dapperikken geweest die het aandurfden, waarvan 3 foto's inmiddels al niet meer online staan. Dit betekent dat óf niemand dit leest (maar ik heb het even nagevraagd en dat is niet het geval ;)…) óf het bevestigt het idee dat men zijn/haar identiteit toch wel heel nauw verbindt met uiterlijke verschijning.Nu moet ik natuurlijk wel toegeven dat ik daar zelf, helemaal als cosmetisch arts zijnde, ook absoluut schuldig aan ben. Ik vind het belangrijk om er verzorgd uit te zien en voel mezelf meer on top of my game met een likkie mascara en m’n wenkbrauwen ‘on fleek’ dan met een blotebillen gezicht. Echter prefereert mijn omgeving blijkbaar een zweterige toet, volumeloos haar en een driedubbele onderkin want ik heb nog nooit zoveel comments gehad op een foto van mezelf op instagram als op de genadeloze #letsberealtoday foto.. x’D Maargoed, dat terzijde.Het onderwerp schoonheid/uiterlijke verschijning is in ieder geval iets waar ik uren over kan praten en voornamelijk het psychologische aspect erachter houdt me erg bezig. We zijn onszelf in de westerse maatschappij constant aan het ontwikkelen en verbeteren om zo goed mogelijk voor de dag te komen en aan onze eigen strenge eisen te voldoen. Bij uiterlijke verschijning denk ik overigens niet alleen aan hoe je er uitziet maar ook aan materiële zaken zoals de kleding die je draagt, het huis waar je in woont, de auto waar je in rijdt etc.Waar komt die drang naar mooie spullen, dat felbegeerde perzikhuidje en een succesvolle carrière nou precies vandaan?Dit heeft alles te maken met ons ego (ons denken), we koppelen onze successen en onze mooie spullen aan onze identiteit. Het wordt als het ware een deel van ons. Hoe meer successen of mooie spullen we verzamelen, hoe groter ons ego wordt en hoe meer content we zijn met onszelf.Er is echter 1 grote maar… het ego is nooit 100% tevreden, vergelijkt zichzelf graag met anderen die het zogenaamd beter voor elkaar hebben en wilt zodoende altijd meer. Als je ego een persoon zou zijn bleef je er hoogstwaarschijnlijk ver bij uit de buurt. ;) Ben jij een perfectionist? Bespeur je af en toe jaloezie of afgunst naar anderen toe of voel je jezelf soms juist beter dan een ander? Denk je dat je die ene dure merktas of … (vul zelf iets in) onmisbaar is voor jouw geluk? That’s your ego speaking…Onlangs ben ik weer begonnen aan het boek ‘A New Earth’ van Eckhart Tolle waarin hij de vorming en belemmeringen van ons ego onder de loep neemt en uitlegt hoe wij niet onze gedachten gebruiken maar dat we juist door onze gedachten gebruikt worden (dat kritische stemmetje in je hoofd).Tolle helpt je met behulp van dit boek om een shift te maken in je bewustzijn en je ego (deels) los te laten waardoor jij weer de baas kunt worden van je eigen gedachten en daarmee ook over je geluk. Zijn schrijven kan hier en daar wellicht tot enige verwarring leiden of misschien klinkt het je allemaal wat zweverig in de oren maar het zet in ieder geval zeker tot nadenken! Wie jij bent en jouw geluk is volgens zijn theorie niet gebaseerd op ‘vorm’ zoals bijvoorbeeld jouw looks, op jouw successen of jouw mislukkingen, op jouw verleden of je toekomst, op wat je beroep is of op wat je wel of niet bezit. Het ware geluk zit hem volgens Tolle in het simpelweg ‘zijn’. Hij benadrukt dat wij in onze westerse samenleving vooral bezig zijn met ‘vorm’ en minder met het ‘zijn’.Opvallend vind ik dan ook dat tijdens mijn reizen naar bijvoorbeeld een Suriname of Bali ik veel lokale mensen heb ontmoet die inderdaad met véél minder (lees: leven in een bamboe hutje en moeten poepen in een gat in de grond) alsnog stukken gelukkiger ogen dan de gemiddelde Nederlander als ik om me heen kijk in de trein of op straat. Van die goedlachse levensgenieters kunnen wij nog wat leren!Nu denk ik wel dat in onze snelle cultuur vol met talloze prikkels, activiteiten, rollen, keuzes en mogelijkheden het logisch is dat wij sneller geneigd zijn tot ‘denken’ met dat koppie dan met simpelweg ‘zijn’. Zet mij namelijk voor een bamboe hutje in de zon en verlos me van mijn Iphone en dat verstand zal direct op lagere toeren draaien. Maargoed, terugkeren naar een rustig en simpel bestaan in Nederland zie ik niet zo snel gebeuren dus ik zie het maar gewoon als een uitdaging om in deze hectische cultuur zoveel mogelijk te ‘zijn’.Dus, morgenochtend 7.00 sta ik weer te popelen voor m’n yogales om mijn monkeymind weer een beetje tot rust te brengen. Maar… wel op de állermooiste yogamat ever want van sommige materie wordt je toch wel écht heel erg gelukkig!It’s all about balance. ;) OVER ALETTA DE WIT: ALETTA (27) IS COSMETISCH ARTS EN ORTHOMOLECULAIR THERAPEUT. VOOR WIEMOOIWILZIJN SCHRIJFT ZE COLUMNS OVER HAAR WERK, LEVEN EN SCHOON- EN GEZONDHEID.