Sarah is een feminist
De feminist: wie is dat eigenlijk? Ik ben onlangs gaan nadenken over hoelang ik mezelf met de definitie 'feminist' identificeer als antwoord op een vraag die iemand me stelde. Er was niet één herkenbaar moment voor me dat ik heel duidelijk kan beschrijven waarna ik zou kunnen zeggen 'vanaf dat moment ben ik een feminist'.
Het eerlijke antwoord is dat ik door anderen – eigenlijk voornamelijk door mannen – feminist genoemd werd. Ik ben niet geboren met een overtuiging te strijden voor mijn idealen als activiste voor gelijke rechten, tegen discriminatie of het stereotyperen van
of Barbie. Het zouden eerder duizenden kleinere momenten zijn geweest waarin ik me ongelijk behandeld, vernederd, seksueel geïntimideerd, of gepasseerd heb gevoeld - die mij persoonlijk ontwikkeld hebben tot de vrouw die ik vandaag ben: een feminist.
Onrecht
Interessant dus dat ik eerder door anderen in het hokje feminist geplaatst werd dan dat ik daar zelf doelbewust naartoe gegroeid ben. Voor mijn gevoel was ik namelijk gewoon mezelf. Ik als opgeleide ontwikkelde vrouw probeer bewust te leven en ik vind het belangrijk om ergens voor te staan en me voor iets in te zetten waarmee ik me identificeer - waarin de mensheid of de status quo nog faalt of uit balans is. Ik vind het namelijk oneerlijk dat vrouwen geen recht hebben op abortie, vrouwen gemiddeld 40% meer moeten betalen voor essentiële hygiënische producten dan mannen, nog steeds voor hetzelfde werk niet hetzelfde betaald worden, bij moederschap gemiddeld minder gaan verdienen terwijl een man gemiddeld meer gaat verdienen bij vaderschap, en ontelbaar meer te kwantificeren variabelen waarin vrouwen in 2019 nog niet als gelijk behandeld worden waar dat wel zou moeten. Maar het zijn niet alleen die 'simpelere' meetbare variabelen waarin we gelijkheid willen. Het is erkenning van wat vrouw zijn écht is, net zoals mannen dat duizenden jaren aan zichzelf gegeven hebben. De essentie dat man en vrouw als verschillend gelijken kunnen zijn en daarmee de nodige en natuurlijke balans creëeren.
Not so sorry
Tot op een paar decennia geleden werd er geen wetenschappelijk onderzoek gedaan op vrouwelijke proefpersonen, want het vrouwenlichaam werd weggezet als een 'light versie' van het mannelijke lichaam. Baren doen we wel wegzetten als 'light' dan. Maar nog interessanter is waar al die weerstand vandaan komt die je ervaart als vrouw wanneer je met je kop boven het maisveld uitsteekt en zegt 'hey, ik wil gewoon mezelf kunnen zijn alsjeblieft, met al mijn bijzonderheden en tekortkomingen en daar geen sorry voor te hoeven zeggen, bang te moeten zijn of extreme weerstand te moeten ervaren als reactie daarop. Want waarom is feminisme iets waar zo veel taboe rond hangt? Waarom is mij al tientallen keren gevraagd: "ben je het goede soort of het slechte soort feminist?". Er bestaat niet zoiets als een slechte feminist. Er bestaat wel zoiets als een slecht mens natuurlijk. Mensen die niet respectvol zijn en niet vanuit integriteit handelen, maar van waar die obsessie bij mannen feminisme te koppelen aan een soort onaantrekkelijk mannen-hatend monster? En daarmee beantwoord ik mijn eigen vraag.
Het okselhaar van Famke
Ik post een foto van Famke's shoot voor Linda.meiden waar ze okselhaar heeft. Een knipoog naar het stereotype feminist door de ogen van een man. Tientallen reacties in mijn instagram inbox stromen binnen met 'gatverdamme' en 'als mijn eigen vrouw dat maar nooit doet'. Als vrouw wordt dus nog steeds van je verwacht dat je voor een man je (oksel)haar scheert want je moet fijn zijn voor het mannelijke oog om te aanschouwen. Terwijl het in eerste instantie mij niet eens boeit of ik wel of niet mijn okselhaar wil groeien of afscheren. Alleen al door het feit dat ik hier op aangekeken word, verbale- en non-verbale agressie over me heen krijg en mij überhaupt wat opgelegd wordt; dat maakt mij nou net nóg meer bewust van hoe idioot het is dat een man zo veel vindt van het lichaamshaar van een vrouw- en alle ander dingen waar een man heel veel vindt maar niet zo veel te vinden heeft.
Mij heb je nog nooit gemeen horen doen over alle dingen die ik minder fris of lekker vind aan een mannen lichaam. Dat lijf is van hen en ik respecteer wat dat is en hoe dat werkt. Wat zou het normaal zijn als dat omgekeerd ook zo was zeg!
