#3 COLUMN SARAH
Sarah Hildering over resoluties voor het nieuwe jaar waar je je deze keer wel aan gaat houden.
“Moet ik mezelf teleurstellen door een resolutie te maken om vervolgens op te geven in februari waardoor ik mezelf een opgever vind, of moet ik het idee van resoluties helemaal uit het raam gooien waardoor ik mezelf een onderpresteerder vind omdat ik het niet eens probeer?” Is wat jij en ik en heel veel andere mensen op één of ander moment gedacht hebben.
Een wijze man demonstreerde ooit het volgende in een experiment naar de menselijke geest en haar wensen. “Wat wil je?” vroeg hij de zaal. “Als ik nu een wens van je zou kunnen laten uitkomen, gegarandeerd” “Geld” riep iemand uit de zaal. De man die college gaf liep naar de jongen in de zaal toe en haalde uit zijn broekzak een euro en legde die voor de jongen neer. “Alsjeblieft, nu heb je geld”. “Ja maar ik wil veel geld” ... De jongen in de collegezaal werd uitgelachen want de rest van de zaal begreep de clue van de wijze man al. Want wat is ‘veel’? Enzovoort.
Als wij onze doelen niet behalen of onze resoluties niet nakomen, is dat omdat we geen intelligente doelen stellen. We denken dat we iets willen, dat we eigenlijk niet willen. De jongen wilde niet maar 1 euro, maar bijvoorbeeld een miljoen euro. Je snapt het wel.
Het duurt een leven om te slagen en een seconde om te falen. Dus waarom geven we onszelf zo weinig tijd om ergens goed in te worden maar geven we onszelf zo veel tijd om ergens onvoldoende in te zijn?
We komen erachter wat we echt willen door te leren en ervaren wat we niet willen. Want hoe weet ik welke man wel bij me past? Dat weet ik steeds beter omdat ik een heleboel mannen heb gekend die niet bij me passen.Een dergelijke levensles kost tijd; meer tijd dan we soms willen geven aan iets. Zeker aan het eind van het jaar, wanneer we ons erg bewust zijn van de dringende zaken; van het aflopen van het kalenderjaar; van het verleden dat beter moet in de toekomst. De dingen die we in het volgende jaar willen veranderen of verbeteren tippen wel aan het intrinsieke doel dat we echt willen behalen maar heeft nauwlijks overlap ermee. Want wat we willen is echt anders dan wat we echt willen. De jongen die geld wilde in het experiment dat ik bedacht heb hierboven, zou hij dat geld nog willen als het niets waard was morgen? Of als hij er niets mee mocht kopen? Wil de jongen geld, of wil de jongen de dingen die hij zich voorstelt ermee te kunnen kopen? Of wil de jongen het gevoel dat hij denkt te krijgen wanneer hij die dingen heeft gekocht met het geld dat hij wil?Het duurt een leven om te slagen en een seconde om te falen. Dus waarom geven we onszelf zo weinig tijd om ergens goed in te worden maar geven we onszelf zo veel tijd om ergens onvoldoende in te zijn? Als 1 januari geen goede dag is om te beginnen met je doelstelling, dan begin je op een ander, beter voorbereid moment. Want elk moment is het begin van een nieuw jaar; een nieuwe tijd.Nadat je de echt gewenste uitkomst hebt bepaald van je doel en aan de hand daarvan een intelligente resolutie hebt bedacht, kun je de weg er naartoe gaan schetsen. Schetsen doen we met pen en papier, want niets dat ooit in je hoofd zat en bleef, is helder geweest. Schrijf het op. Schrijf het uit. En wees medogeloos ambitieus. Want ookal is het belangrijk om realistisch te zijn in het stellen van doelen, zijn we vaker te pessimistisch over ons kunnen dan te optimistisch. Als je een reminder nodig hebt, lees de eerste zin van dit artikel.Wees ambitieus èn motiveer jezelf.
Onderzoek heeft aangetoond dat alleen al bewust nadenken over het stellen van doelen, ons hogere doelen doet stellen èn de kans groter is dat we excellereren. Dat is alleen maar winst. We kunnen onzelf echt motiveren door onze wensen te concretiseren. Vaag zijn is funest. In het leven sowieso, maar bij het stellen en behalen van doelen ook. Stel je voor dat de jongen in de college zaal zijn vraag beter had gesteld. Had hij dan een betere uitkomst gehad? Wat concreet is, is meetbaar en wat meetbaar is, kunnen we behalen.
Daarbij willen we tussendoelen maken bij een langetermijndoel, om ons succes te kunnen meten op de weg er naartoe en om onszelf feedback te geven over hoe goed we bezig zijn en wat we willen bijsturen de rest van de weg naar de uitkomst toe. Bij een tussendoel van mij hoort ook de mogelijkheid (niet het uitgangspunt) van een terugval. En hoe ik weer verder ga met het succesvol behalen van mijn doel na een terugval. Want ja, een terugval is geen reden om te stoppen maar een reden om het beter te doen.Een van mijn persoonlijke doelen voor 2018 is om de New York marathon te rennen. Dat was in 2017 ook mijn doel maar door een auto-ongeluk met een gebroken en ingezakte wervelkolom tot gevolg, werd dat doel tijdelijk of voorgoed uitgesteld. Je zou kunnen zeggen dat ik een kleine terugval had. Ik moest realistisch zijn in 2017 dat het doel onmogelijk te behalen was en ik heb me gefocust op wat wel realistisch was en wat alle succesvoorwaarden waren tot het behalen van dat doel. Een factor bleek tijd. Tijd om te helen en daarna tijd om te excellereren. Elke rugspier rond mijn breuken moet sterker zijn en anders getraind worden dan als ik dit doel had behaald zonder een gebroken rug te hebben gehad. De randvoorwaarden kunnen soms opeens volledig anders zijn voor precies hetzelfde doel, afhankelijk van factoren die wij niet controleren. Maar dat betekent niet dat het niet kan. Dat betekent dat de feedback ons leert dat we een nieuwe strategie nodig hebben. Door te leren wat niet werkt, leren we ook beter wat wel werkt. De factor ervaring.Bijzonder is dat tijdens mijn revalidatie periode van de afgelopen maanden ik geleerd heb dat je helemaal niet alleen bent in de meeste wensen die je hebt. Mensen delen wensen en doelen en mensen zijn er voor elkaar. De meest fascinerende dingen zijn nooit gebeurd zonder hulp. Niemand is helemaal in zijn eentje naar de maan gegaan of van een verslaving afgekomen of heeft een angst overwonnen. Wat wel aan onszelf is, is om aan de juiste mensen de juiste vraag te stellen voor hulp.
En zo heb je naast een terugvalplan ook een succesplan. Zoals mijn moeder altijd zegt, wat overigens de leukste les is die ze me ooit heeft geleerd: celebrate all wins. Succes is nooit vanzelfsprekend en komt nooit aanwaaien. Je hebt precies gedaan wat moest om te behalen wat je wilde en dat moet je altijd maar dan ook echt altijd vieren.
Gelukkig 2018!
OVER SARAH HILDERING: SARAH (30) IS AFGESTUDEERD IN POSITIEVE PSYCHOLOGIE EN ARBEIDS- EN ORGANISATIE PSYCHOLOGIE, HEALTHY GIRL EN WERKZAAM IN DE PLATENBUSINESS. VOOR WIEMOOIWILZIJN SCHRIJFT ZE COLUMNS OVER HAAR VISIE OP SCHOON- EN GEZONDHEID.
