Geen wallen meer dankzij de fillers van Aletta

Je hebt wat te overwinnen als je schrijft voor wiemooiwilzijn... Met de genetische aanleg voor 'panda ogen' in het achterhoofd besloot ik mijn wallen te laten behandelen met fillers. De fillers van mijn mede columniste en cosmetisch arts Aletta.

Amper negentien was ik, toen ik werd opgenomen in een Gronings ziekenhuis. Ik had een paar ontstekingen, en daarmee hoge koorts die maar niet weg ging. "Schrik niet, maar we moeten je opnemen", zei de arts die me zag. Tegen die tijd was ik zo doodziek dat me dat werkelijk niets kon schelen, als ik maar niet geprikt hoefde worden.

Aan het infuus

"Welnee, alleen een prikje voor het infuus!", sprak de arts opgewekt en daarmee was mijn lot bezegeld. Die infuusprik was al een lastige klus (fijne aders, die zich spontaan verstoppen als er een naald in de buurt komt) maar er volgden twee jaren die grotendeels in dat ziekenhuis afspeelden - en er waren veel, heel veel naalden bij betrokken. Het goede nieuws is, ik ben volledig genezen verklaard (van de Ziekte van Hodgkin, want dat was het), maar de angst voor naalden zit er nog goed in.

Vandaar ook dat ik onevenredig veel piep als ik in de buurt van een enigszins medische omgeving kom. En sinds ik voor wiewooiwilzijn mag schrijven, gebeurt dat wel eens. Daarom spraken wij met elkaar af, dat ik over de niet-invasieve behandelingen zou schrijven. Samengevat: alle behandelingen waarvoor niet gesneden of geprikt hoeft te worden.

Panda ogen

Alleen, die ogen van me. Dat bleef een ding. Sietske waarschuwde me al vroeg dat ogen (met name de wallen) het meest lastig te behandelen zijn. Nu heb ik het met een goede concealer best lang uitgehouden. En toch zag ik met lede ogen (pun intended) aan, dat er veel volumeverlies rond mijn ogen was. Bij mij speelt erfelijkheid een rol, mijn moeder had ook van die panda oogjes, maar wist ze kundig achter haar bril te verstoppen. Ik zag dat mijn ogen dieper en dieper wegzakten in hun kassen. Ja, dat is een natuurlijk proces enz. enz., maar je schrijft voor wiemooiwilzijn of niet. Buiten dat werd het tijd om er iets aan te doen. Kortom, ik werd nieuwsgierig naar de behandeling met fillers.

Aletta

Aletta werkt als cosmetisch arts én schrijft ook voor wiemooiwilzijn, dus het was een logische stap om bij haar op consult te gaan. Zij ziet eruit als een zongebruinde elf  (ze woont een groot deel van het jaar op Bali) en is daarnaast kundig en altijd opgewekt. Daarmee nam ze al een groot deel van mijn angst weg. Zodoende lag ik vorige week bij haar in de behandelstoel. Sietske was er ook en omdat ze met elkaar aan het praten waren alsof er niets aan de hand was (en dat was ook zo, maar vertel dat aan mijn onderbewustzijn) lag ik er vrij ontspannen bij. Er was een verdovende creme onder mijn ogen gesmeerd en na een paar minuten zei Aletta: "

En?  Ben je er klaar voor?

" ."

Hmmhm

", zei ik.

Was dat het?

"Dit is een stompe naald, je zult er weinig tot niets van voelen", sprak Aletta terwijl ik wat gefrunnik bij mijn oog voelde. En dat was het. Serieus. Ik voelde wat gefrunnik, en dat was dat. Heb heus mijn adem nog een tijdje ingehouden, gewacht tot de grote pijn zich zou aandienen, of dat er iets vreselijk fout zou gaan - maar niets van dat alles.

Onmiskenbaar

En het resultaat? Je ziet de voor-en na foto's. Geen wallen meer dankzij de fillers van Aletta. Het is subtiel, maar onmiskenbaar. Ik kan me niet meer voorstellen dat ik er zo lang mee gewacht heb. Dit is nu echt een behandeling waarvan ik me kan voorstellen dat 'ie onderdeel van mijn beauty routine wordt. Volgens Aletta kan ik minstens een jaar genieten van mijn 'nieuwe' ogen maar bij sommige mensen blijft het langer zitten.

Less is more

Ik heb eerder bij een andere arts een consult gehad, maar dat voelde minder prettig. Misschien omdat hij mijn hele hoofd gelijk onder handen wilde nemen en voor een bleue vrouw als ik was dat net even teveel van het goede. Aletta heeft bewust rekening gehouden met mijn terughoudendheid en wilde liever iets te weinig, dan iets teveel filler onder mijn ogen spuiten. Die aanpak heeft gewerkt want de beer is los - ik ben me alweer aan het oriënteren op een volgende behandeling. Maar eerst laat ik mijn wenkbrauwen in vorm epileren en ga ik op zoek naar een fijne oogcreme. Om optimaal te genieten van mijn nieuwe kopje.